Liderler genellikle uykuyu ihmal eder, kişisel fedakarlığı bir onur madalyası olarak gösterirler, ancak uykudan vazgeçmek, yapılmaya değmeyecek bir fedakarlıktır. Uyku eksikliği liderlerin becerilerini köreltir, sabırlarını ve konsantre olma yeteneklerini yok eder.
Uykuyu kaybettiğimizde hayatımızda hayal bile edilemeyecek sıkıntıları davet etmiş oluruz. Uyku yoksunluğunun ani etkileri yanlış ateşlenen nöronlar, senkronize olmayan organlar ve bitkin kaslardır.
Kısa süreli uyku yoksunluğu çeken liderler, raporlar ve problemler karşısında sinirli ve sabırsız hale gelirler. Ayrıca günlük işleri verimli bir şekilde yerine getiremezler.
Uzun süreli, kronik uyku yoksunluğu ise obeziteye, insülin direncine, diyabete, kalp sorunlarına, böbrek yetmezliğine, yüksek kolesterole ve uyku apnesine neden olabilir.
Sürekli olarak kendilerini “feda ederek” ve üretkenlik adına uykudan vazgeçerek, çalışanları da aynı şeyi yapmaya teşvik ederler. Böyle bir yaklaşımın verimlilik açısından sonuçları, finansal maliyetleri kadar yıkıcıdır.
Daha fazla çalışmak için uykudan vazgeçmenin bir faydası yok. Bu, kuruluşlara yılda işçi başına 11 güne kadar üretkenlik kaybı yaşatabilir. Ülke çapında maliyeti büyük.
Uykuya yönelik olumsuz liderlik tutumunu kurumsal etkililik ve başarının önünde önemli bir engeldir.
Liderlik ve çalışan düzeyinde uygun uykuya öncelik vermenin faydaları yadsınamaz. İyi dinlenmiş liderler ve çalışanlar daha üretken, daha ilgili ve problem çözme yeteneğine sahip olurlar.
